در فرهنگ لغات
سازنده ترین کلمه « گذشت » است … آن را تمرین کن .
پرمعنی ترین کلمه « ما » است … آن را به کار بر .
عمیق ترین کلمه « عشق » است … به آن ارج بده .
بی رحم ترین کلمه « تنفر » است … با آن بازی نکن .
خودخواهانه ترین کلمه « من » است … از آن دوری کن .
نا پایدارترین کلمه « خشم » است … آن را فرو بر .
بازدارنده ترین کلمه « ترس » است … با آن مقابله کن .
با نشاط ترین کلمه « کار» است … به آن بپرداز .
پوچ ترین کلمه « طمع» است …آن را بکش .
سازنده ترین کلمه « صبر» است … برای داشتنش دعا کن .
خدایا ! مرا در کوره های رنج قرار ده ، اما مرا کنار نگذار
آهنگری می گفت : وقتی که می خواهم وسیله ای آهنی بسازم ، یک تکه آهن را در کوره قرار می دهم . سپس آن را روی سندان می گذارم و می کوبم تا به شکل دلخواهم در آید . اگر به صورت دلخواهم در آید ، می دانم که وسیله ی مفیدی خواهد بود ، اگر نه آن را کنار می گذارم . همین موضوع باعث شده است که همیشه به درگاه خداوند دعا کنم ، که خدایا ! مرا در کوره های رنج قرار ده ، اما مرا کنار نگذار .
خدا را سپاس ...
خدا را سپاس
من می توانم تمام زیبایی های پیرامونم را ببینم
کسانی هستند که دنیا یشان همیشه تاریک و سیاه هست
خدا را سپاس
من می توانم راه بروم
کسانی هستند که هیچوقت نتوانسته اند حتی یک قدم بردارند
خدا را سپاس
که دل رئوف و شکننده ای دارم
کسانی هستند که این قدر دلشان سنگ شده که هیچ محبت و احساسی را درک نمی کنند
خدا را سپاس
به من این شانس را دادی که بتوانم به دیگران کمک کنم
کسانی هستند که از این نعمت و برکت وافری که به من داده ای بی بهره اند
خدا را سپاس
من میتوانم کار کنم
کسانی هستند که برای رفع کوچکترین نیازهای روزمره شان هم ، به دیگران محتاجند
خدا را سپاس
که کسی هست که مرا دوست دارد
کسانی هستند که بود و نبودشان برای هیچکس مهم نیست
چگونه فکر کنیم ؟
در حقیقت وجود شما و همه ما از اندیشه تاثیر پذیرفته است . تمایل شما برای بهبود زندگی ، در واقع اندیشه شما برای بهبود زندگی است . عزم و اراده شما برای زیستن ، در واقع اندیشه شما برای زیستن است . و ...
کیفیت زندگی شما نه توسط چیزهای موجود در جهان ، بلکه بسته به اندیشه ای که انتخاب می کنید ، دنیای خویش را از طریق آن بسازید ، تعیین می شود .
هر کس قادر است با اندیشه ها و تصاویری که در ذهن خویش پدید می آورد سرنوشت خود را تعیین کند .
هر گاه افکارتان به درستی پرورانده و درونی شود ، در نهایت به شکل واقعیتی در جهان مادی ظاهر خواهد شد و به اشکال مختلف خود را نشان خواهد داد .
بکوشید همواره بدون محدودیت های موجود در گستره حیات مادی ، با استفاده از قدرت تخیل و تجسم فکر کنید .
تمام رفتار های شما از اندیشه های شما تاثیر می پذیرد . تقریبا هر عملی که از جانب شما سر می زند ناشی از تصویری است که از پیش در ذهن خود جا داده اید .
به خودتان بگویید که آنچه مجسم می کنید ، پیشاپیش وجود دارد . برای این که اندیشه خود را از قوه خیال به واقعیتی در حیات مادی تبدیل کنید ، ضرورت دارد آنچه برای تحققش لازم است با جان و دل پذیرا باشید .
چشم خود را به روی تمام امکانات در دسترس بگشایید و هیچ مانع و یا عامل دلسرد کننده ای را اجازه رخنه و نفوذ ندهید . باور کنید که چیزی به نام شکست وجود ندارد .
بهشت و جهنم آفریده خود ماست
ذهن بسیاری از مردم از افکار حرص ، نفرت و شهوت پر شده است . در واقع آنان در جهنم ساکن هستند . هر فکری نوعی نیروست . افکار زنده هستند . شکل و رنگ دارند و به ما می چسبند . هیچ گاه ناپدید نمی شوند . هر فکر بسته به آنچه در اوست ، امکان دارد یک فرشته یا دیو باشد .
اگر به آرامش و صلح ، خدمت کردن ، پاکی و دعا بیندیشیم ، این افکار در ما باقی می مانند و به سیمای فرشته در می آیند . همچنین اگر به نفرت ، حسادت ، غبطه ، بیزاری ، بدخواهی ، حرص و شهوت بیندیشیم ، این افکار نیز رهایمان نمی کنند و به هیبت دیو در می آیند .
هر یک از ما بنا بر نوع افکارمان در پیرامون خود دارای اشکال دیوگون یا فرشته سان هستیم . بنابراین باید مراقب افکار ، خواسته ها ، تمایلات ، احساسات ، عواطف و خیال های خود باشیم . در واقع با این ها زندگی ، جهنم و یا بهشت خود را می آفرینیم . هر کس سازنده سرنوشت و معمار تقدیر خویش است .
