روی خط تلفن 02732241659
روز چهارشنبه 17 خرداد ماه 1391 ، یکی از عزیزان فرهنگی زن که به همراه دختر جوانش ، از کرمان ، برای بازید مجموعه تاریخی بسطام ، آرمگاه بایزید بسطامی و شیخ ابوالحسن خرقانی و ... به شاهرود عزیمت کرده بود ؛ با دفتر روزنامه تماس گرفت و با بغضی که در گلو داشت ؛ گله می کرد و راه حل می خواست که : من از قبل با خانه ی معلم شاهرود تماس گرفتم و قرار بر این شد که تا قبل از ساعت 9 صبح امروز ، محلی برای اقامت در اختیار من قرار دهند و ادامه داد که ، من طوری سفرم را آغاز کردم و با اتوبوس به شاهرود آمدم که حدود شش صبح به شاهرود رسیدم و مستقیم از ترمینال به خانه معلم رفتم و هر چه دق الباب کردم ، صدایی از کسی به گوش نرسید و ما مجبور شدیم که با خستگی فراوان جهت تهیه مکانی برای استراحت در شهر شاهرود آواره شویم . و می پرسید که آیا نباید یک نفر در خانه معلم این شهر جوابگوی ما باشد ؟
می گفت : من به خیلی از شهرهای ایران از جمله شیراز ، اصفهان ، مشهد و ... سفرکرده ام و در خانه ی معلم این شهر ها با رفاه و آسودگی هر چه تمامتر اقامت نموده ام . چرا ... ؟
گفتم : شاید به علت خستگی راه از خود صبوری نشان نداده اید تا در را بروی شما باز کنند . گفت : ای آقا ...
گفتم : ما این موضوع را منعکس می کنیم تا از این پس فرهنگی دیگر در پشت درهای بسته خانه ی معلم به سرنوشت شما گرفتار نشود .