آرزو دارم محیطی آرامبخش برای فرزندان خود ایجاد کنم !
غلامحسین ریاحی
در برخورد با بچه ها ، در عوض مسئله ، به دنبال راه حل بگردید .
در عوض حدت بخشیدن به رخدادها فعالانه بکوشید قضایا را به آرامی برگزار کنید .
وقتی احساس می کنید ، امکان شروع بر خوردهای همیشگی وجود دارد ، برای مدتی کوتاه اتاق را ترک کنید .
با خود پیمان ببندید دیگر وارد بحث های خانوادگی نشوید و هر روز این موضوع را به خود تلقین کنید .
سعی کنید در عوض مجادله با فرزند تازه به بلوغ رسیده خود ، حق را به او بدهید .
در مورد بچه های خردسال همواره این نکته را به خود یاد آوری کنید که بچه ها باخشم درونی به دنیا نیامده اند .
برای آنکه در مقابل کودک حاکم بر احساسات خود باشید ، به او به چشم انسانی کامل و نه نمونه کوچک شده ای از یک انسان نگاه کنید .
به یاد داشته باشید تصویرهائی که در ذهن ثبت می شود برای همیشه در آنجامی مانند . این موضوع در مورد تصورات مثبت و منفی صدق می کند .
در مورد زیاده روی در تنبیهات جسمی خیلی مراقب باشید .
به دلیل جیغ و داد بچه ها و اینکه الان خانه را روی سرش می گذارند ، به نفع آنها کنار نروید .
تا آنجاکه ممکن است در کارهائی که مربوط به بچه ها می شود به آنان استقلال عمل دهید .
بکوشید تا آنجا که ممکن است احساس نومیدی را در بچه ها کاهش دهید ، و به آنها کمک کنید تا هر گاه دچار نومیدی می شوند ، به گونه ای منطقی با آنها بر خورد کنند .
یادتان باشد هیچ چیز بیش از این موجب نومیدی کودک نمی شود که با شخص دیگری وجه مقایسه قرار گیرد .
بچه ها ر ابا عشق ، و نه نفرت بزرگ کنید .
به فرزندان خود بیاموزید که در تمام مراحل زندگی پیرو انضباط شخصی باشند .
اگر تنبیهی برای بچه ها تعیین می کنید حتما به قول خود وفادار بمانید .
وقتی عصبانی هستید بچه را تنبیه نکنید .
از اینکه نقش قاضی را در بر خوردهای بچه ها ایفا کنید ، دوری گزینید .
در بر خورد با آدم های عصبی مزاج در خانه یا خانواده ، بسیار مهم است که رفتاری جدی و قاطعانه داشته باشید .