چگونه می توان یک دیگر را دوست داشت ؟
دست از سلطه جویی و تغییر دیگران بر دارید : تغییر و دگرگونی ، فرایندی خود خواسته است . هیچ کس نمی تواند دیگری را بدون خواسته و رضایت او تغییر دهد . هیچ پیوندی که به فردیت و حق و انتخاب دیگری احترام نگذارد ، بقا نمی یابد . نزدیکی ، زمانی پیش می آید که ما احترامی عمیق برای حقوق ، نگرش ها و احساسات دیگران قایل باشیم .
بار ملامت نا شادمانی خود را بر دوش دیگران نگذارید : ما تمام و کمال مسئول خویشیم . نمی توانیم بیرون از خود به دنبال دلیل بگردیم . با وجود این ، هماره نیروهای بیرون از خویش را به دلیل احساسات و کنش های خود ملامت می کنیم . تا زمانی که ما در سر زنش دیگران احساس راحتی می کنیم ، هر گز نا گزیر نمی گردیم که رفتارهای خود را ارزیابی کنیم و تغییر دهیم .
با دیگران دوست باشید : آغاز هر دوستی ، طلب مشتاقانه شناختن دیگری است ، که خود اولین شرط عشق است . دوستی ، کنجکاوی سالمی را در بر می گیرد که ما را از خود دور ساخته و در راهی غیر رقابت آمیر ، غیر استثمارگرانه و غیر بهره گیرانه به سوی دیگران می کشاند . این طلبی خالی از خودخواهی است برای آزمودن دیگران ، همان گونه که هستند و برای نزدیک شدن به آنان ، تا که با احساس کافی به ما بگویند که هستند .
عجیب است ، ولی ما بیشتر تمایل داریم که دوستان و آشنایان خود را آن گونه که هستند بپذیریم ، تا آدمهای خیلی نزدیک را . هر چه بیشتر اهمیت می دهیم و بیشتر دوست می داریم ، بیشتر می رنجانیم و مقایسه و قضاوت می کنیم . مسلما آن گونه که با دوستان خود با اعتماد ، بردبار و با ملاحظه هستیم ، با اشخاص خیلی نزدیک به خود نیستیم .
دوستی ، بازتاب احترام عمیق برای ارزش انسان است . دوستی به ما می گوید که دیگران تنها به این دلیل وجود ندارند که نیازهایمان را بر آورند و زندگی ما را سرشارسازند ؛ آنان نیز نیازها و زندگیهایی دارند که باید تحقق یابند .
آداب و رسوم و سنت هارا فراموش نکنید : سنت ها در کنار معنای خویش به اشخاص معنای با هم بودن و شان و وقار و نیروی مقابله با فردا را اعطا می کند . امروزه متاسفانه بسیار متداول شده است که آداب و رسوم را عادات خیالی ، بی معنا و کم ارزش بشماریم . سنت هایی که در زمان حال یا فاقد ارزش اند و یا ارزش کمی دارند . آیا زمان آن نیست که دوباره جشن بگیریم ؟ یاد داشت کوتاه پشت کارت پستال را دوباره بخوانیم ؟ سالروز ازدواج را جشن بگیریم ؟ برای فرا رسیدن سالی دیگر از زندگی کیک بخریم ؟ با افراد خانواده در سالروز تولد عزیزان از دست رفته مان بر مزارشان گرد آییم و به آنان اطمینان بخشیم که هیچ کدامشان هر گز فراموش نخواهند شد و ، عشق به یاد مانده ، بخشی از آنان است که ایشان را ابدی می سازد ؟
سنت هاچیزهایی هستند که ما را در کنار هم گرد می آورند و به هم پیوند می دهند . اینها پیوستگی هایی هستند که رویا رویی با فردا و کوششی در جهت آن را معنا می بخشند .
رویاها و امیدها ی خود را با دیگری شریک شوید : رویاها ، ما انسانها را فرای جهان مادی در اوج و رفعت نگاه می دارند . آینده را با احتمالات غنی می سازند . رویاهای مشترک عنصری از شگفتی به پیوند ما می افزایند و چیزی برای اشتیاق و انتظار به ما می بخشند . رویا حیطه ای کاملا خصوصی است ، اگر این جای بسیار خصوصی را با آنان که دوستشان می داریم سهیم شویم ، این نیز راه دیگری است برای شناساندن ما به دیگری .
برای دوست داشتن دیگران شما به شجاعت و جسارت نیازمندید : در ضعف هیچ پیوندی پایه نمی گیرد . حجب ، عدم اطمینان ، ترس از خطر کردن ما را از کنار هم قرار گرفتن محروم می سازد . پیوندها به شجاعت ، به بیان و به تعهد نیازمندند . در روابط انسانی چاره ای از مشکلات نیست . پیوندی که کامل و سراسر امن ، شاد و محکم باشد ، وجود ندارد . به دلیل ماهیت پیوند ، چنین چیزی محال است .
برای رویا رویی با آنچه از راه می رسد ، به شجاعت نیاز داریم . اگر آن قدر نیرو و توان داشته باشیم که برای شکست های خود به اندازه کامیابی هایمان مسئولیت بپذیریم ، آن گاه احترام به خود در ما تغذیه می شود و رشد می کند . هنگامی که برای نیرو وحمایت متقابل به دیگران می پیوندیم باید که شجاعت در کنار یکدیگر زیستن را در خود گسترش دهیم .
بامداد شاهرود . صفحه 3 . شماره 1
1/9/1390