مرکز خدمات مشاوره ای طلوع زندگی

پا را به اندازه گلیم خود دراز کن

روزی شاه عباس از راهی می گذشت . درویشی را دید که روی گلیم خود خوابیده است و چنان خود را جمع کرده که به اندازه ی گلیم خود درآمده . شاه دستور داد یک مشت سکه به درویش دادند . درویش شرح ماجرا را برای دوستان خود گفت . در میان آن جمع درویشی بود که به فکر افتاد او هم از انعام شاه نصیبی ببرد ، به این امید سر راه شاه پوست تخت خود را پهن کرد و به انتظار بازگشت شاه نشست . وقتی که مرکب شاه از دور پیدا شد ، روی پوست خوابید و برای اینکه نظر شاه را جلب کند هریک از دست ها و پاهای خود را به طرفی دراز کرد بطوریکه نصف بدنش روی زمین بود . در این حال شاه به او رسید و او را دید و فرمان داد تا آن قسمت از دست و پای درویش را که از گلیم بیرون مانده بود قطع کنند . یکی از محارم شاه از او سوال کرد که : شما در رفتن درویشی را در یک مکان خفته دیدید و به او انعام دادید . اما در بازگشت درویش دیگری را خفته دیدید سیاست فرمودید ، چه سری در این کار هست ؟

شاه فرمود : درویش اولی پای خود را به اندازه ی گلیم خود دراز کرده بود اما درویش دومی پایش را از گلیمش بیشتر دراز کرده بود .

بامداد شاهرود . صفحه 2 . شماره 1

1/9/1390