داستان زندگی عجیب و واقعی عقاب
عمر عقاب از همه پرندگان نوع خود درازتر است . عقاب می تواند تا 70 سال زندگی کند . ولی برای اینکه به این سن برسد باید تصمیم دشواری بگیرد . زمانی که عقاب به 40 سالگی می رسد : چنگال های بلند و انعطاف پذیرش دیگر نمی توانند طعمه را گرفته نگاه دارند . نوک بلند و تیزش خمیده و کند می شود . شهبال های کهن سالش بر اثر کلفت شدن پرها به سینه اش می چسببند و پرواز برای عقاب دشوار می گردد . در این هنگام عقاب تنها دو گزینه در پیش روی دارد . یاباید بمیرد و یا آن که فرایند دردناکی را که 150 روز به درازا می کشد پذیرا گردد .
برای گذرانیدن این فرایند عقاب باید به نوک کوهی که در آنجا آشیانه دارد پرواز کند . در آنجا عقاب نوکش را آن قدر به سنگ می کوبد تا نوکش از جای کنده شود . پس از کنده شدن نوکش ? عقاب باید صبر کند تا نوک تازه ای در جای نوک کهنه رشد کند ? سپس باید چنگال هایش را از جای برکند . زمانی که به جای چنگال های کنده شده ? چنگال های تازه ای در آیند ? آن وقت عقاب شروع به کندن همه پرهای قدیمی اش می کند . سرانجام ? پس از پنج ماه عقاب پروازی را که تولد دوباره نام دارد آغاز کرده ... و سی سال دیگر زندگی می کند .
چرا این دگرگونی ضروری است ؟؟؟
بیشتر وقت ها برای بقا ? ما باید فرایند دگرگونی را آغاز کنیم . گاهی وقت ها باید از خاطرات قدیمی ? عادتهای کهنه و سنتهای گذشته رها شویم . تنها زمانی که از سنگینی بارهای گذشته آزاد شویم می توانیم از فرصتهای زمان حال بهره مند گردیم .