مرکز خدمات مشاوره ای طلوع زندگی

  19 اردیبهشت ماه 1391 ، روز بزرگداشت شیخ کلینی

ثقه‌الاسلام کلینی ، رئیس المحدثین و یکی از شخصیت‌های جهان اسلام بویژه تشیع است که حدود قرن سوم متولد شده است و از نظر گروهی از مورخان سال 255 ولادت یافته و سال 328 اوایل قرن 4 از دنیا رفت . وی بخشی از دوران امام حسن عسکری( ‌ع ) را درک کرده و خاستگاه کلینی از نظر برخی شهر ری بوده و مدتی را نیز در قم به سر برده است .

اولین موضوعی که برای عالمان جهان بسیار مهم است کتاب « الکافی» است که در عرصه شخصیت کلینی می‌درخشد . کلینی که حدود 75 سال عمر کرده است ، به نظر می‌رسد در حدود 45 سالگی به بعد شروع به نوشتن کتاب کافی کرده است . او کتاب‌های دیگری مانند « مصائب‌الائمه» ، « تعبیرالرویا» و ... نیز دارد . در هر صورت مهم‌ترین اثری که او را جزو چهره‌های درخشان بین شیعیان قرار داده ، کتاب گرانقدر الکافی است .

او علاوه بر این که محدث بوده ، فقیه و در دوران خودش مرجع شیعیان نیز بوده است . عالمانی چون شیخ طوسی او را عالمی گرانقدر معرفی کرده‌اند . نجاشی نیز که یکی از ‌تراجم ( رجال‌نویسان )‌ است او را چهره شاخص و از اصحاب در ری و موثق‌ترین افراد در حدیث دانسته است . از بزرگانی که ایشان را ستوده‌اند علامه محمدباقر مجلسی است که می‌گوید : حق این است که در میان علمای ما مانند کلینی یافت نمی‌شود .

شخصیت دیگری که او را ستوده ، شیخ عباس قمی است که می‌گوید : او پیشوای مومنین ، انسانی بزرگ و مروج مذهب در ایام غیبت است . علاوه بر محدثان شیعه ، گروهی از اهل سنت نیز او را ستوده‌اند و او را صاحب کتاب بزرگی می‌دانند ، ازجمله ابن‌حجر که می‌گوید : کلینی از عالمان بزرگ شیعه در دوران مختلف به حساب می‌آید و مروج مذهب امامیه است . درخصوص دانش مرحوم کلینی و علم و شخصیت او صحبت‌های فراوانی است که علم او در فقه و دانش‌های دیگر را نشان می‌دهد . آنچه مهم‌تر است ستایش درباره کتاب او است .

مهم‌ترین اثر شیخ کلینی چیست؟

در واقع بهترین اثری که کلینی از خود باقی گذاشته     ، کتاب بزرگ الکافی است    . شیخ مفید که از عالمان بزرگ است می‌گوید : کافی از بزرگ‌ترین کتاب‌ها و پرفایده‌ترین کتب شیعه است . شهید اول نیز در این باره می‌فرماید : کتابی همپای کافی در حدیث نوشته نشده است .

صدرالمتالهین که از شارحان کتاب کافی است کتاب او را کتابی مهم دانسته که در بیان حقایق اهل بیت ( ‌ع ) نوشته شده است . مرحوم فیض کاشانی نیز کتاب او را کامل‌ترین و جامع‌ترین کتابی می‌داند که در حوزه جمع‌آوری احادیث نوشته شده است .

علامه محمد باقر مجلسی ، از محدثین بزرگوار ، کتاب او را ضابط‌ترین ، جامع‌ترین و برترین کتاب در مذهب امامیه دانسته است . به عبارتی دیگر ، همه علمایی که این کتاب را خوانده‌اند ، آن را تایید کرده‌اند . به نظر می‌رسد آنچه به این کتاب ارزش داده ، جامعیت نسبی در این کتاب است . این کتاب تمام روایاتی را که در حوزه اصول و فروع وجود دارد ، بیان کرده است .

آتش که گرفت خشک و تر می سوزند

در هنگام وقوع بدبختی همه سهیم هستند . در مواردی به کار می رود که افراد بیگناه هم چوب کار مقصرین را می خورند .

ریشه    :

قبل از مغولها چون گماشتگان سلطان سنجر سلجوقی بر طوایف غز فشار زیادی وارد آوردند ، کار به جایی رسید که غزها شورش کردند و به خراسان و اطراف کرمان حمله کردند تا سلطان سنجر ، اسیر و امام محمد یحیی شهید گردید و وارثان غز در کرمان جور و ستم را از حد گذرانیدند   .

در چنین موقعیتی مجدالدین کوهبنانی دفع مضرت غز را چاره این ندید جز این که از امیر آنان که در آن وقت سرگردان ولایات بود ، یعنی ملک دینار غز دعوت کند تا او به کرمان بیاید و از خرابی باز دارد . بیست و دوم رمضان 581 هجری بود که سپاهیان ملک دینار از طریق دیه اریز به کوبنان رسید . ملک دینار هم که از گرد بیابان سوزان کوبنان تشنه و خسته درآمد و مادر بچه ها را در نیشابور نهاده بود به مجرد ورود به کاخ سلجوقی او را به خطبه فرمود و در حکم خود در آورد   .

ملک دینار پس از چند سال که جای پای خود را مستحکم کرد ، اول کارش آن بود که اولاد مجاهد کوبنانی را ( هرچند که خودشان را دعوت کرده بودند ) از میان برداشت . آنگاه به نواحی گرمسیر پرداخت . سپس قصد قلعه منوجان کرد ، قلعه آن را به رسوایی تمام بگشاد و فتحی مشتمل و احراق و شکنجه و اهراق دم ادعای روی نمود   .

در همین لشکر کشی قلعه « گوَر» که امروز « حوَر» خوانده می شود به آتش کشید و چون مردم کرمان این بیچارگی ها را در نتیجه دعوت مجاهدالدین کوبنانی از ملک دینار می دانستند همه نفرینها را متوجه کوبنان و خاندان مجاهد میکردند . و اتفاقا شاعر خوش ذوق هم در همین احوال و هنگام سوختن قلعه و آبادی « گوَر» گفته است  :

از آتش کوبنان « گوَر » می سوزد

آتش که گرفته خشک و تر میسوزد 

 

روی خط تلفن :         02732241659

راننده عزیزی زنگ زده بود که : آقا ، به خدا از انتظار در صف های گاز خسته شده ایم ، هر روز باید وقت زیادی را در این صف های عریض و طویل از دست بدهیم .  

پرسیدیم : چرا ؟

فرمودند : جایگاههای جاده کارخانه قند ، شهرک کوثر ، ابتدای جاده فرهنگیان ، جاده آموزشی تپه پایه یک و میدان حسینی قرار بوده است تا اواخر سال گذشته افتتاح شود ، هنوز هیچ خبری از راه اندازی این جایگاهها نیست . جایگاه دانشگاه آزاد ، تمام مدت کاور کشیده شده و غیر قابل استفاده است . جایگاههای موجود یا نازل آنها خراب است و یا جهت تعمیر تعطیل شده است .

گفتیم : وظیفه خود را انجام خواهیم داد انشاا... که کار ما مثمر ثمر واقع شود .

دوره نوجوانی (( از 12 سالگی تا 16 سالگی ))

خصوصیات جسمانی – حرکتی :

آهنگ رشد جسمانی سریعتر می شود .

علائم جسمی و روانی بلوغ جنسی ظاهر می شود .

ویژگی های بدنی نوجوان در رفتار فرد بسیار موثر واقع می شوند .

عوامل موثر در سرعت رشد قد عبارتند از سن نزدیکی به بلوغ و وراثت و محیط .

رشد حرکتی نوجوان به علت تغییرات بدنی تا حدی کند است .

 

خصوصیات عقلی – ذهنی :

دوره نوجوانی دوره هوش انتزاعی یا عملیات منطق صوری است .

نوجوان فقط متکی بر واقعیات نیست .

عملیات ذهنی در این دوره عملیات (( فرضی – استنتاجی )) است .

نوجوان می تواند به صورت لفظی روابط موجود بین قضایا را که در حالت انتزاعی هستند برقرار نماید . به عنوان مثال : الف : اگر تمام گنجشک ها پرنده باشند . ب : و اگر تمام پرنده ها حیوان باشند . ج : پس تمام گنجشک ها حیوان هستند .

 

خصوصیات عاطفی :

نوجوان در این مرحله به کوچکترین چیزی عصبانی می شود .

عواطف دچار نوعی سرگردانی می شود .

هیجانهای دوران نوجوانی با صفت دگرگونی و تغییر پذیری و تناقض ممتاز می شوند .

تنوع خوی و خصلت با وضوح هر چه تمامتر آشکار می شود .

نوعی حالت عدم اطمینان نسبت به اطرافیان بزرگسال پیدا می شود .

در برخورد با واقعیات دچار نوعی حالت نگرانی و بیمناکی می شود .

به هنگام خشم قادر به کنترل رفتار ظاهری خویش نیست .

حالات و تفکرات رویایی در نوجوان دیده می شود .

آینده نگری شدت می یابد .

سرکشی و تمرد علیه کنترل موجود در خانواده دیده می شود .

 

 

 

شاهنامه زبانی فاخر و مطنطن دارد . موسیقی در شعر فردوسی از عناصر اصلی شعر محسوب می‏شود . انتخاب وزن متقارب ( فعولن فعولن فعولن فعول ) که هجاهای بلند آن کمتر از هجاهای کوتاه است ، موسیقی حماسی شاهنامه را چند برابر می‏کند .

علاوه بر استفاده از وزن عروضی مناسب ، فردوسی با به کارگیری قوافی محکم و هم حروفیهای پنهان و آشکار ، انواع جناس ، سجع و دیگر صنایع لفظی تأثیر موسیقایی شعر خود را تا حد ممکن افزایش می‏دهد .

اغراقهای استادانه ، تشبیهات حسی و القای حالات و نمایش لحظات طبیعت و زندگی از دیگرمشخصات مهم شعر فردوسی است :

بـرآمد ز هر دو سپه بوق و کوس

هـوا نیلگون شـد ، زمین آبنوس

چـو بـرق درخشنده از تیره میغ

همـی آتش افروخت از گرز و تیغ

هـوا گشت سرخ و سیـاه و بنفش

ز بس نیزه و گـونه گـونه درفـش

از آواز دیـوان و از تیـره گـــرد

ز غـــریـدن کوس و اسپ نبـرد

شکافید کــوه و زمین بـر دریـد

بـدان گـونه پیکار کین کس ندید

چکاچاک گـرز آمـد و تیـغ و تیر

ز خـون یـلان دشت گشت آبگیر

زمین شد بـه کـردار دریـای قیر

همه مـوجش از خنجر و گرز و تیر

دمـان بـادپایان چو کشتی بر آب

سوی غـرق دارنـد گفتی شتاب

همـی گـرز بارید بر خود و ترگ

چـو بـاد خزان بارد از بید ، برگ