عیوب ما
بیان این عیوب ، نه از جهت به رخ کشیدن آنها ؛ بلکه به منظور شناخت آنهاست . عیب را باید شناخت و به فکر درمان بود . بعضی از مهمترین عیوب ما ، که کم و بیش همه ما ، از آن بهره مندیم ؛ عبارتند از :
اکثر ما در هر شرایطی ، منافع شخصی خود را به منافع دیگران ترجیح می دهیم .
با طناب مفت حاضریم خود را دار بزنیم .
در هر کاری اظهار فضل می کنیم ولی از گفتن نمی دانم شرم داریم .
دائما دیگران را نصیحت می کنیم ، ولی خودمان هرگز به آنها عمل نمی کنیم .
تنبیه برایمان راحت تر از تشویق است .
اکثرا رابطه را به ضابطه ترجیح می دهیم .
به هیچ وجه انتقاد پذیر نیستیم و فکر می کنیم که کسی که عیب ما را می گوید بدخواه ماست .
چشم دیدن افراد برتر از خودمان را نداریم .
وقتی پای استدلالمان می لنگد با فریاد می خواهیم طرف مقابل را قانع کنیم .
وعده دادن و عمل نکردن به آن یک عادت عمومی برای همه ما شده است .
به سادگی به یکدیگر دروغ می گوییم و برای اثبات آن به دروغ های بزرگتری می پردازیم .
همیشه به دنبال کسی می گردیم که اعتراضش را شروع کند تا دنبال او راه بیفتیم . جرات پیشقدم شدن نداریم
ضایع کردن و رسوا نمودن دیگران ، بیشترین لذت اجتماعی را برایمان دارد .
در حمایت و مخالفت با دیگران ، بسیار افراط و تفریط داریم .
بدون آگاهی و علم کافی در مورد دیگران به قضاوت می نشینیم و جالب آنکه با همان قضاوت ناقص محکوم نیز می کنیم .
قبل از قضاوت کردن نمی اندیشیم و بعد ازآن حتی خود را سرزنش هم نمی کنیم .
در حالی که حاضریم چندین ساعت دور هم بنشینیم و چرت و پرت بگوییم حاضر به خواندن یک صفحه کتاب نیستیم . در عین حال مدعی هستیم باسواد ترین آدم دنیا هستیم .
وقتی صحبت از ادعا هست اولین هستیم و وقتی صحبت از عمل ، به دنبال دیگری هستیم ک ادعای ما را عمل کند .
در حالی که خود را خوب ترین مردم دنیا می دانیم ، احترام و رعایت حقوق دیگران ، بی ارزش ترین چیز نزد ما است .