دختران و پسران فراری
همگان می دانیم که تفاوت انسان و حیوان در این است که حیوان بر اساس غریزه عمل می کند و نیازی به تعلیم ندارد و می تواند راه زندگی اش را پیدا کند اما انسان برای پیمودن راه درست نیازمند رهبر و راهنماست.
روش شناختی، روش عاطفی و روش رفتاری سه روش عمده برای تربیت انسان است. روش شناختی دارای دو شاخه است یکی بینش متربی و متعلم و دیگری عمق فکری به او دادن و آگاه کردن گسترده او.
اگر شناخت انسان دقیق شد بر اساس آن گرایشها مطرح می شود و اگر گرایشها مشخص شد، رفتار انسانها بر آن اساس تداوم می یابد.
یکی از مشکلات اصلی جامعه ما این است که گاهی می بینید نسل جوان از خود رفتارهایی نشان می دهد که با آموزه های دینی و اعتقادی ما سازگاری ندارد و اشکال به ما بر می گردد که نتوانسته ایم باورهای اعتقادی را در نسل جوان جامعه نهادینه کنیم .
اهل بیت(ع) برای تربیت انسانها از روشهای عاطفی بهره می گرفتند چون محبت و تکریم شخصیت و ایجاد فضای عاطفی نقش جدی در تربیت انسانها دارد.
امروز یکی از مشکلات جامعه ما مسئله دختران و پسران فراری است که به معضل اجتماعی تبدیل شده است و بخشی از آن به خانواده ها و والدین باز می گردد که محبت کافی را به فرزندان خود نشان نمی دهند و آنها در دامان دیگران گرفتار می شوند.
اگر مادر جلوی فرزندان تحقیر شود و شخصیت او خرد شود، دیگر توانایی تربیت فرزندان خود و تحویل آنان به جامعه را نخواهد داشت. مردان باید همسران خود را تکریم کرده و محترم شمارند.
محیط خانواده را نباید به فضای خشونت تبدیل کرد بلکه باید فضای محبت آمیز در آن مشهود شود. در محیطی که خانواده با خشونت برخورد می کنند چگونه می توان انتظار داشت فرزندان تربیت شده و رشد کنند؟
کانون خانواده هرچند کانون کوچکی است اما جامعه از آن ساخته می شود و معلمان و مربیان ما مشکل اساسی که دارند اینکه در حقیقت یک بسته آموزشی به آنها تحویل داده می شود در حالیکه باید رفتار و اخلاق آنها تاثیرگذار باشد.