خصوصیت ویژه آدم های نچسب!!
بعضی وقت ها شدیدا دلت می خواهد با کسی حرف بزنی و یا اینکه آنقدر احساس تنهایی می کنی که دوست داری کسی باشد که حداقل به سخنان او گوش دهی تا از تنهایی فرار کنی اما یک وقتهایی هم هست که از دست زبان بعضی ها می خواهی سر به کوه و بیابان بگذاری.
نه اینکه این بعضی ها تند اخلاق باشند و دائم در حال نیش و کنایه زدن باشند نه! بلکه این بعضی ها از آن دسته آدم هایی هستندکه آنقدر بمب استرس و نگرانی اند که یکباره ته دلت را خالی می کنند. و یا هر چه به ذهنشان برسد فکر می کنند باید به زبان بیاورند.
مطمئنا شما نیز با این افراد برخورد داشته اید و حس و حال لحظه هایی را که در کنارشان به سخنان گوش داده اید را به خوبی درک می کنید.
خیلی از حرف ها ضرورتی به گفتنشان نیست، یا بهتر بگویم بعضی حرف ها را اصلا نباید به زبان آورد و یا بعضی حرف ها را به بعضی ها نباید گفت که شرایط تمامی این گفتن، نگفتن ها را تعیین می کند اگر فکر می کنیم با گفتن حرفی باعث دل نگرانی و یا اضطراب و استرس فردی می شویم که جز اذیت و آزار او نتیجه ای در بر ندارد پس چرا این سخن را به زبان آوریم؟
وقتی در عالم انسانی با مشکلات و معضلاتی که از کلام بر می خیزد مواجه می شویم تازه می فهمیم این سخن گفتن هم آدابی دارد که لازم است بدانیم .
سخن گفتن تا آن اندازه اهمیت دارد که خداوند در قرآن کریم از آن به عنوان یک نعمت بزرگ در کنار تعلیم قرآن و آفرینش انسان یاد کرده است. خداوندى که انسان را خلق نمود و به او قرآن را تعلیم کرد و به او سخن گفتن آموخت.
در قرآن مجید آیات بسیاری در باب آداب سخن گفتن به میان آمده است آنجا که مىفرماید : و یاد آرید ای فرزندان اسرائیل که از شما پیمان گرفتیم که : غیر از خدا را نپرستید و به پدر و مادر و خویشان و یتیمان و مسکینان و نیازمندان احسان کنید و از مردمان به نیکی سخن گویید و نماز به پای دارید و زکات مال خود بدهید اما شما جز اندکی بدین عهد و پیمان پشت کردید و از حکم خدا بازگشتید . ( آیه 83 سوره بقره )
« وَقُل لِعِبَادِی یَقُولُواْ الَّتِی هِیَ أَحْسَنُ» (اسراء: 53)
«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلاً سَدِیدا» (احزاب: 70)
اشاره قرآن به چگونگی سخن گفتن حکایت از حساسیت این موضوع دارد و این در حالی است که به ضرس قاطع می توان گفت جمع کثیری از ما از آداب صحیح سخن گفتن بی خبریم و کلاممان گاه موجب رنجش خاطر؛ گاه منجر به استرس و اضطراب شنونده شده و گاه هیچ گونه ثمری در بر نداشته و خالی از فایده است .